هدف: بررسی عوامل مختلف مؤثر بر متغیرهای قلبی- ریوی، به خصوص مکمل‌ها در پژوهش‌های متعددی مطرح است. سیر به عنوان گیاه دارویی شناخته شده، جهت درمان بیماری‌های قلبی و عروقی و دیگر بیماری‌های متابولیکی دارای واحدهای فتوشیمیایی فعال می‌باشد. هدف: هدف از این مطالعه تعیین تأثیر مکمل‌سازی حاد سیر بر حجم اکسیژن مصرفی، دی اکسید کربن تولیدی، نسبت تبادل تنفسی و نبض اکسیژن در آستانه هوازی، آستانه بی هوازی و بیشینه مردان غیر ورزشکار با مزاج گرم بود. روش-شناسی: 30 مرد غیر ورزشکار سالم (میانگین ± انحراف معیار سنی 75/1 ± 8/21 سال، قد 8/1 ± 3/174 سانتی‌متر، وزن 4/3 ± 60/67 کیلوگرم) بطور غیرتصادفی به دو گروه همگن مکمل و دارونما تقسیم شدند. گروه مکمل به مدت یک هفته هر روز 1000 میلی‌گرم مکمل کپسول قرص سیر و گروه دارونما به مدت یک هفته هر روز 500 میلی‌گرم نشاسته مصرف کردند. همه‌ی آزمودنی‌ها قبل و پس از مکمل‌سازی سیر در پروتکل درمانده‌ساز وابسته به فرد شرکت کردند. متغیرهای قلبی و ریوی در آستانه هوازی، بی هوازی و بیشینه به وسیله‌ی دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی اندازه‌گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون‌های آماری آنکووا و مجذور اومگا (ω^2) استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد مصرف مکمل سیر بر نسبت تبادل تنفسی بیشینه و نبض اکسیژن آستانه بی‌هوازی تأثیر معنی‌داری دارد (05/0≥P) که اندازه اثر آنها، به ترتیب 32% و 4% مشاهده شد. نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج می‌توان گفت احتمالاً مصرف سیر بر برخی از متغیرهای قلبی و ریوی افراد غیرورزشکار تأثیر دارد.
)