دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2016
12
21
اثر حاد و مزمن تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر سطوح سرمی BDNF در مردان سالم
1
12
FA
الناز
طاهرای راد
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
bahart2012@yahoo.com
حمید
رجبی
0000-0002-3276-1598
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
hrajabi1346@gmail.com
هدف: هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر تمرین تناوبی با شدت باال در محیط طبیعی و گرم بر تغییرات سطوح سرمی BDNF<br />مردان سالم بود.<br />روشها: در این پژوهش 24 دانشجوی مرد سالم با توجه به برآورد vVO2max به سه گروه تمرین در محیط گرم )8 نفر(، تمرین<br />در محیط طبیعی )8 نفر( و کنترل )8 نفر( به صورت همگن تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه محیط گرم و طبیعی 12 جلسه طی<br />دو هفته متوالی تمرین کردند. هر جلسه تمرین شامل 5 وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 90-85 درصد vVO2max روی نوارگردان<br />بود که بین هر وهله 150 ثانیه دویدن با شدت 50 درصد vVO2max به عنوان استراحت فعال قرار داشت. مقادیر BDNF به روش<br />االیزا سنجیده شد و دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند.<br />نتایج: پس از یک جلسه فعالیت مقدار BDNF در دو گروه تمرینی گرم )018/0=P )و طبیعی )045/0=P )در مقایسه با پیشآزمون<br />افزایش معناداری داشت. البته این تغییرات در گروه محیط گرم در مقایسه با محیط طبیعی تفاوت معناداری نداشت )262/0=P.)<br />عالوه بر این در دو گروه تمرینی گرم )001/0=P )و طبیعی )012/0=P )بعد از گذشت دو هفته از فعالیت در مقدار BDNF افزایش<br />معناداری مشاهده شد. همچنین دو هفته تمرین بر سطوح BDNF بین گروههای تمرینی تفاوت معنادار به وجود نیاورد )267/0=P .)<br />نتیجهگیری: به نظر میرسد که فعالیت تناوبی صرف نظر از اینکه در محیط طبیعی یا گرم انجام شود باعث افزایش مقدار BDNF<br />میشود.
تمرین تناوبی شدید,دمای محیط,فاکتور نوروتروفیک مشتقشده از مغز,اکسیژن مصرفی بیشینه
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98901.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98901_94181c36ca47feb62e6dbc74b0ee74c7.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
تأثیر تمرینات استقامتی و مکمل آهن بر برخی از نشانگرهای تنفس سلولی در موشهای صحرایی نر
13
28
FA
محمد علی
سماواتی شریف
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
ali.samavati@gmail.com
علی اصغر
رواسی
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ایران
محمدرضا
کردی
0000-0002-7999-4292
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ایران
mrkordi@ut.ac.ir
باقر
مینایی
دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
minaezb@sina.tums.ac.ir
حجت اله
سیاوشی
پژوهشکده طب ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران
seiavoshy@gmail.com
هدف: آهن، نقش مهمی در انتقال اکسیژن، آنزیمهای زنجیره تنفسی میتوکندریایی، و فسفوریالسیون اکسایشی دارد؛ بنابراین<br />کاهش آهن میتواند تأثیر منفی بر عملکرد اکسایشی ورزشکاران بگذارد. هدف این پژوهش، بررسی اثرات برنامههای ورزشی<br />استقامتی و مکمل آهن بر برخی از نشانگرهای تنفس سلولی در موشهای صحرایی نر است.<br />روشها: چهل سر موش صحرایی نر ویستار به چهار گروه تقسیم شدند. گروه تجربی I برنامه ورزشی استقامتی را به مدت 12 هفته<br />روی نوارگردان انجام میدادند )با شدت 32 متر در دقیقه، 60 دقیقه در هر جلسه و 5 جلسه در هفته( )T .)گروه تجربی II با همان<br />برنامه، روزانه 800 میکروگرم مکمل آهن )سولفات فرو( دریافت میکردند )Ti .)گروه کنترل C بدون تمرین بودند )S )و گروه تجربی<br />III بدون تمرین اما روزانه 800 میکروگرم مکمل آهن دریافت میکردند )Si .)پس از 12 هفته نمونههای خونی و بافت عضالنی<br />بررسی شدند. دادهها توسط تحلیل واریانس یکسویه و کروسکال-والیس تحلیل شدند )05/0>P .)<br />نتایج: غلظت فریتین خون تنها در گروه تجربی I و وزن مطلق عضله نعلی و غلظت سیتوکروم اکسیداز تنها در گروه تجربی II<br />نسبت به دیگر گروهها معنادار بود )05/0>p .)همچنین، هایپرتروفی عضالنی، چگالی شبکه مویرگی، و چگالی میتوکندریایی<br />گروههای تجربی I و II با گروه کنترل و گروه تجربی III تفاوت معناداری داشتند )05/0>p)؛ اما این اختالفها در بین هر دو گروههای<br />تجربی I و II معنادار نبودند. با وجود این، تودهی بدنی، وزن نسبی عضله نعلی و اکسیژن مصرفی بیشینه موشهای گروه تجربی<br />تفاوت معناداری هم با گروه کنترل و هم در بین گروههای تجربی با یکدیگر داشتند )05/0>p .)<br />نتیجهگیری: به نظر میرسد که مصرف مکمل آهن همراه با ورزش ممکن است موجب بهبود برخی از شاخصهای تنفس سلولی،<br />هایپرتروفی، و ظرفیت هوازی شود؛ درصورتی که، این بهبودها در شرایط بیتمرینی احتماالً بهوجود نمیآیند.
عضله نعلی )سولئوس(,سیتوکروم اکسیداز,فریتین,ظرفیت هوازی,میوگلوبین,میتوکندری
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98909.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98909_4cd4ad26ca8d7da4e661cc4a6dae5390.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
تاثیر هشت هفته تمرین عضالت تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای عملکردی و ریوی بازیکنان فوتبال
29
44
FA
عبدالرحمن
نجفی
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
ab_najafi@sbu.ac.ir
خسرو
ابراهیم
0000-0003-3250-9058
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسالمی زنجان واحد ابهر، زنجان، ایران
k-ebrahim@sbu.ac.ir
سجاد
احمدی زاد
0000-0001-5859-3556
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسالمی زنجان واحد ابهر، زنجان، ایران
s_ahmadizad@sbu.ac.ir
غلام رضا
جهانی قیه قشلاق
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسالمی زنجان واحد ابهر، زنجان، ایران
gholamrezajahani.1346@gmail.com
هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر هشت هفته تمرین عضالت تنفسی با دو پروتکل متفاوت بر فاکتورهای ریوی و عملکردی بازیکنان فوتبال است. روشها: سی فوتبالیست آماده و جوان )16 تا 19 ساله( به 3 گروه تجربی A ،تجربی B و کنترل تقسیم شدند. هر 3 گروه تمرین عادی فوتبال 5 روز در هفته خود را داشتند. همه گروهها 5 بار در هفته و 2 بار در روز به تمرین عضالت تنفسی پرداختند. در هر جلسه تمرین عضالت تنفسی گروه تجربی A تعداد 30 نفس را در 55 درصد دم بیشینه )MIP ،)تجربی B تعداد 50 نفس را در 40 درصد MIP و گروه کنترل تعداد 30 نفس را در 15 درصد MIP انجام دادند. آزمونهای MIP ،اسپیرومتری، یویو سطح یک، آزمون واماندهساز تناوبی استقامتی )RHIET )و آزمون رست قبل و بعد از هشت هفته تمرین عضالت تنفسی انجام شد. برای تحلیلدادهها از آنوای یکطرفه استفاده شد. نتایج: در این پژوهش نشان داده شد که هشت هفته تمرین عضالت تنفسی MIP ،مسافت دویدن را افزایش و سطح الکتات خون، میزان درک فشار، درک تنگی نفس و شاخص خستگی دوی سرعت مکرر را در گروه های تجربی A و B در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد )05/0
P .) نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد تمرین عضالت تنفسی تاثیر مثبتی بر عملکردبدنی بازیکنان فوتبال دارد و میتواند بخشی از برنامه بدنسازی پیشفصل فوتبال باشد.
مسافت دویدن,الکتات,اکسیژن بیشینه مصرفی
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98914.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98914_23a55103bf0e05c5d8710f0de4ef7494.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
اثر شش هفته تمرین مقاومتی با ترتیبهای حرکتی متفاوت بر متغیرهای هماتولوژیک دختران دارای اضافهوزن
45
58
FA
داریوش
شیخ الاسلامی وطنی
0000-0002-9771-8806
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
d.vatani@uok.ac.ir
فریبا
فلاحی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
falahfariba@yahoo.com
روناک
تابعی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران
هدف: فعالیت ورزشی میتواند تغییرات هماتولوژیک مختلفی ایجاد کرده و بر برخی شاخصهایخونیتأثیرگذار باشد.هدف از این<br />پژوهش بررسی تأثیر شش هفته تمرین مقاومتی با ترتیب حرکتی متفاوت بر تغییرات هماتولوژیک )شامل هموگلوبین، هماتوکریت،<br />تعداد گلبولهای قرمز، تعداد گلبولهای سفید، میانگین حجم گویچهای، میانگین هموگلوبین گویچهای، میانگین غلظت هموگلوبین<br />گویچهای، پهنای توزیع گلبول قرمز، تعداد پالکت و حجم متوسط پالکتی( در دختران دارای اضافهوزن )شاخص توده بدن بین 25<br />تا 30 کیلوگرم بر متر مربع( بود.<br />روشها: سی و یک دانشجوی دارای اضافهوزن )میانگین وزن: 28/8± 91/71 کیلوگرم و میانگین قد: 05/0± 160 سانتیمتر( انتخاب<br />و بهطور تصادفی در سه گروه: تجربی 1( انجام حرکات از عضالت بزرگ به عضالت کوچک، 10 نفر(، تجربی 2( انجام حرکات از عضالت<br />کوچک به عضالت بزرگ، 11نفر( و کنترل )بدون هیچ برنامه تمرینی، 10 نفر( قرار گرفتند. برنامه تمرین مقاومتی شامل 6 هفته )3<br />جلسه در هفته( بود. متغیرهای هماتولوژیک قبل و پس از دوره تمرینی در شرایط استراحتی اندازهگیری شدند.<br />نتایج: یافتههای تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه نشان داد که متغیرهای هماتولوژیک مورد بررسی در این<br />تحقیق بین سه گروه تفاوت معناداری نداشتند.<br />نتیجهگیری: در کل یافتههای حاضر نشان داد اجرای برنامه میانمدت تمرین مقاومتی و همچنین تغییر در شیوه اجرای حرکات<br />مقاومتی، هیچ کدام تأثیری بر پاسخهای هماتولوژیک ندارند.
ترتیب تمرین,اضافهوزن,هموگلوبین,هماتوکریت,تعداد گلبولهای قرمز
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98915.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98915_7bde2bb4ede3f9a5fe52317f7e0c0734.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
پاسخهای متابولیکی به هایپرگلیسمی طی فعالیت ورزشی در مردان سالمند
59
72
FA
مینو
باسامی
0000-0001-8204-8355
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه عالمه طباطبائی، تهران، ایران
bassami@atu.act.ir
هدف: این تحقیق برای تعیین پاسخهای متابولیکی به تزریق گلوکز )هایپرگلیسمی( طی فعالیت ورزشی در مردان سالمند طراحی<br />شد.<br />روشها: هشت مرد سالم )میانگین سن 2/5±3/63 سال( داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و در دو جلسه مجزا به فاصله<br />یک هفته به آزمایشگاه فیزیولوژی مراجعه کردند. آزمودنیها در هر جلسه 40 دقیقه فعالیت ورزشی روی دوچرخه با 60 درصد<br />حداکثر اکسیژن مصرفی بعد از 30 دقیقه تزریق گلوکز یا دارونما اجرا کردند. گازهای تنفسی طی فعالیت اندازهگیری شدند و 4<br />نمونه خونی قبل از تزریق گلوکز، بعد از اتمام 30 دقیقه تزریق گلوکز، در دقیقه 20 فعالیت، و سریعا بعد از اتمام فعالیت برای<br />اندازهگیری فاکتورهای متابولیکی، گرفته شدند. نمونههای خونی برای اندازهگیری انسولین، اسید چرب آزاد استریفیهنشده،<br />گلیسرول، بتاهیدروکسی بوتیرات (OHB-3 (و مقاومت به انسولین (HOMA (استفاده شدند. اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات با<br />استفاده ار گازهای تنفسی دیاکسید کربن و اکسیژن مصرفی محاسبه شد.<br />نتایج: آنالیز آماری دادهها افزایش معنادار )05/P0 )انسولین و گلوکزو کاهش اسید چرب آزاد غیراستریفیه و گلیسرول را طی<br />فعالیت ورزشی بعد از تزریق گلوکز نشان داد اما تاثیر معناداری بر سوخت چربی و کربوهیدرات مشاهده نشد.<br />نتیجهگیری: بر اساس یافتههای این تحقیق میتوان نتیجهگیری کرد که در مردان سالمند حفظ سطح گلوکز خون حین فعالیت<br />ورزشی از طریق تزریق گلوکز بر لیپولیز و عوامل متابولیکی تاثیر دارد اما بر اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات در عضله تاثیر ندارد.
دوچرخه سواری,سوخت چربی,سوخت کربوهیدرات,سالمند
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98917.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98917_95455449a0ba4c09967d8c8884e7b80d.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
تاثیر تمرین هوازی و هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان ژنهای κB-NF و α-TNF بافت هیپوکامپ مغز موشهای صحرایی نر
73
84
FA
بتول
رضایی سراجی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
brezaee1359@yahoo.com
حمید
آقا علی نژاد
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
halinejad@modares.ac.ir
رضا
قرخانلو
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ghara_re@modares.ac.ir
معصومه
ابتکار
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
ebtekarm@gmail.com
محمد
فشی
گروه علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
fashi84.u@gmail.com
بهزاد
پاکراد
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
pakrad.b@gmail.com
اکرم
کریمی اصل
دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
akramkarimiasl@gmail.com
هدف:هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرین هوازی و هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان ژنهای κB-NF و α-TNF هیپوکامپ<br />مغز موشهای صحرایی نر بود.<br />روشها: بیست و چهار موش صحرایی نر ویستار )با میانگین توده بدنی 97/26±29/279 گرم( بهطور تصادفی در چهار گروه: الف-<br />بدون تمرین و بدون قرار گرفتن در معرض هوای آلوده به ذرات کربن سیاه؛ ب- تمرین هوازی؛ ج- قرار گرفتن در معرض ذرات؛ و<br />د- تمرین و با قرار گرفتن در معرض ذرات کربن سیاه قرار گرفتند. برای قرار دادن حیوانات در معرض ذرات کربن سیاه با قطر<br />کمتر از 10 میکروناز دستگاه تزریق ذرات و اتاقک استفاده شد. مدت تمرین هوازی با 50 درصد سرعت بیشینه هر گروه 4 هفته<br />بود و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی و قرارگیری در معرض ذرات کربن سیاه حیوانات قربانی شدند. با استفاده از روش<br />Pcr-time Real بیان ژن κB-NF و α-TNF در بافت هیپوکامپ موشها ارزیابی شد. برای تعیین معنادار بودن تفاوت بین گروهها<br />از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.<br />نتایج: تفاوت معناداری بین گروههای الف و ب )001/0=P ،)الف و د )003/0=P )در مقدار α-TNF وجود داشت. تفاوت معناداری<br />نیز بین گروههای الف و ب )008/0=P )در مقدار κB-NF دیده شد.<br />نتیجهگیری: چهار هفته تمرین هوازی و هوای آلوده به ذرات کربن سیاه باعث تعدیل عوامل التهابی κB-NF و α-TNF میشود. به<br />نظر میرسد این تغییرات در بخشی با کاهش خطر ابتال به بیماریهای عصبی مغزی همراه باشد.
تمرین هوازی,ذرات معلق,التهاب,هیپوکامپ
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98919.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98919_421a35956a9a6431cb27bade0234fa20.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
تاثیر دو نوع برنامه تمرین مقاومتی بهصورت معلق و ثابت بر قدرت، چابکی و مهارتهای فوتبالی کودکان
85
96
FA
رعنا
فیاض میلانی
0000-0002-7493-037X
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
r_milani@sbu.ac.ir
هدف: هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر دو نوع برنامه تمرین مقاومتی بهصورت معلق و ثابت بر مهارتهای فوتبالی کودکان پسر<br />بود.<br />روشها: بدین منظور30 کودک )میانگین سنی 55/3±0/12 )که سابقه انجام تمرینهای مقاومتی را نداشتند اما بهطور منظم<br />هفتهای سه جلسه در تمرینات فوتبال شرکت میکردند بهصورت تصادفی در سه گروه 10 نفره تمرینهای مقاومتی در سطوح<br />معلق، تمرینهای مقاومتی در سطوح ثابت و کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرین هشت هفتهای روی دو سطح معلق )با استفاده از<br />TRX )و ثابت با حرکات مشابه )با استفاده از وزن بدن(، و بر مبنای توصیههای ACSM برای تمرینهای مقاومتی کودکان بهصورت<br />فزاینده طراحی شد. برای اندازهگیری مهارتهای فوتبالی، مجموعه آزمونهای فوتبالی مورکریستین مورداستفاده قرارگرفت. برای<br />بررسی تاثیر نوع تمرین بر متغیرهای پژوهش، از آنالیز واریانس یکطرفه مستقل )با روش دلتا( استفاده شد.<br />نتایج: نتایج پژوهش نشان داد مهارتهای فوتبالی بُرد شوت، دقت شوت، دقت پاس و دریبلینگ در گروه تمرین در سطوح معلق<br />در مقایسه با تمرین در سطوح ثابت افزایش معناداری داشت )05/0<P .)<br />نتیجهگیری: با توجه به کمخطر، کمهزینه و مفرح بودن و بر اساس نتایج این پژوهش و پژوهشهای قبلی، مبنیبر کارایی بیشتر<br />تمرینهای مقاومتی معلق نسبت به تمرین با وزن بدن برای کودکان، میتوان از این تمرینها برای باال بردن مهارتهای فوتبالی<br />کودکان استفاده کرد.
فعالیت مقاومتی کل بدن )TRX,)تمرینپذیری,کودکان نابالغ
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98922.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98922_ad0838a067fb2bd756dcb65702507c60.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
تأثیر عصاره چای سبز بر شاخصهای آسیب کبدی )ALT وAST )ناشی از تمرینات تناوبی شدید فوتبالیستهای حرفهای
97
106
FA
زهرا
منصوری
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
z.mansoori11@gmail.com
نجمه
کیانی
دانشگاه آزاد اسالمی، واحد علوم تحقیقات فارس، شیراز، ایران
n.kiani1350@gmail.com
فرهاد
دریانوش
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
daryanoosh@shirazu.ac.ir
مهدی
صمدی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
mahdisamadi@ymail.com
وحید
حدیدی
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
v.hadidi.sport@gmail.com
افسانه
حقدل
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
gh.asal45@yahoo.com
هدف: تمرینات تناوبی شدید (HIIT (میتواند به کبد آسیب برساند. آیا عصاره چای سبز بهعنوان یک آنتیاکسیدان میتواند این<br />آسیبهای کبدی را کاهش دهد. هدف از این پژوهش، بررسی اثر مکمل چای سبز بر دو آنزیم ALT و AST بهعنوان شاخصهای<br />آسیب کبد بعد از تمرینات تناوبی شدید در فوتبالیستهای حرفهای بود.<br />روشها: شانزده نفر فوتبالیست، در قالب یک طرح نیمهتجربی با اندازهگیری مکرر، به دو گروه تقسیم شدند. آزمون در دو نوبت،<br />انجام و در هر نوبت 5 دقیقه قبل، بعد و 24 ساعت بعد از آزمون از بازیکنان خون گرفته شد. برنامه تمرینی شامل 4 نوبت یک<br />دقیقهای در فاصله 50 متر رفتوبرگشت شدت باال با 2 دقیقه استراحت بین هر فعالیت بود. بعد از 14روز، شرایط تکرار شد و<br />گروهی که دارونما گرفته بودند این مرتبه مکمل چای سبز مصرف کردند. تجزیهوتحلیل دادههای آماری با استفاده از آزمون t<br />همبسته انجام شد.<br />نتایج: نتایج آماری، نشان داد که آنزیم AST در گروه مکمل بالفاصله و 24 ساعت پس از فعالیت بهصورت معناداری از گروه دارونما<br />پایینتر بود )به ترتیب 001/0=p و 02/0=p .)آنزیم ALT نیز در گروه مکمل بالفاصله پس از فعالیت کمتر از گروه دارونما بود<br />)012/0=p )اما در مقادیر آنزیم ALT 24 ساعت پس از فعالیت هیچ نوع تفاوت معناداری مشاهده نشد.<br />نتیجهگیری: با توجه به معنادار بودن نتایج پژوهش، احتماال عصاره چای سبز موجب کاهش شاخصهای آسیب کبدی بعد از<br />تمرینات تناوبی شدید میشود.
آنزیمهای کبدی,تمرینات تناوبی شدید,عصاره چای سبز,فوتبال
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98924.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98924_5f4f1abda0268ad64933da4cf9eb49a6.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
بررسی وضعیت مصرف درشت مغذیها و هزینه انرژی ورزشکاران نخبه پارالمپیک شهر تبریز
107
116
FA
پروانه
دولت آبادی
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
parvane.dolataabadi1992@gmail.com
رامین
امیرساسان
0000-0002-0329-6973
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
amirsasan@tabrizu.ac.ir
وحید
ساری صراف
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
vsarisarraf@yahoo.com
هدف: مسابقات پارالمپیک مهمترین مسابقات ورزشی جهان برای افراد کمتوان جسمی است. حضور در رقابتهای ورزشی و عملکرد عالی<br />نیازمند جنبههای متفاوتی از جمله تغذیه صحیح است. به نظر میرسد الگوی تغذیهای ورزشکاران، بهویژه ورزشکاران پارالمپیک صحیح نیست.<br />هدف از این پژوهش بررسی وضعیت مصرف درشتمغذیها و هزینه انرژی ورزشکاران نخبه پارالمپیک شهر تبریز بود.<br />روشها: سی و پنج نفر ورزشکار نخبه پارالمپیک )24 مرد و 11 زن به ترتیب با شاخص توده بدنی 8/25 و 9/22 کیلوگرم بر متر<br />مربع، درصد چربی 6/22 و 6/28 درصد، و نسبت دور کمر به دور لگن 96/0 و 85/0 )فرم رضایتنامه و مشخصات عمومی را تکمیل<br />کردند. ثبت سه روزه غذای دریافتی و فعالیتهای روزانه بهطور کامل انجام شد. مقدار دریافت درشتمغذیها، فیبر، کالری دریافتی،<br />هزینه انرژی و مقدار انرژی وعدههای مختلف در نرمافزار نوتریشن 4 محاسبه شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از روشهای آمار<br />توصیفی استفاده شد.<br />نتایج: میانگین کالری دریافتی و هزینه انرژی روزانه در مردان 7/3573 و 2/3179 و در زنان 7/2191 ، 6/2165 کیلوکالری در<br />روز و توزیع انرژی از زیاد به کم در مردان در وعدههای صبحانه، ناهار، شام و میانوعدهها و در زنان در وعدههای ناهار، شام، صبحانه<br />و میانوعدهها بود. مقدار دریافت درشتمغذیها در مردان، همچنین دریافت چربی در زنان ورزشکار پارالمپیکی باالتر از مقادیر<br />مرجع بود. مقدار فیبر دریافتی در مردان کمتر از مقادیر مرجع و در زنان بیشتر از مقادیر مرجع بود.<br />نتیجهگیری: بهطور کلی وضعیت کالری دریافتی و هزینه انرژی در زنان مطلوبتر بود. مقدار دریافت درشتمغذیها در ورزشکاران<br />مرد نخبه پارالمپیک شهر تبریز و مصرف چربی در ورزشکاران زن بیشتر از مقادیر مرجع بود. بنابراین، کنترل و بازبینی رژیم غذایی<br />ورزشکاران نخبه پارالمپیک ضروری به نظر میرسد.
تغذیه- کالری,کربوهیدرات- پروتئین- چربی
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98903.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98903_60e1ae7c111585c4a998c9d04245fa3d.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
تأثیر هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال بر سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز زنان فعال
117
128
FA
عاطفه
باقری
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
a.bagheri990@yahoo.com
علی
کاظمی
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
bagheri990.a@yahoo.com
هدف: در این تحقیق تأثیر هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال )روش کنترل تنفس( بر سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق<br />از مغز )BDNF )در زنان فعال بررسی شد.<br />روشها: چهارده نفر از زنان فعال بهطور تصادفی در دو گروه کنترل )هفت نفر( و تجربی )هفت نفر( قرارگرفتند. گروه کنترل به مدت<br />هشت هفته دویدن اینتروال را تحت شرایط عادی و گروه تجربی دویدن اینتروال را در شرایط هیپوکسی انجام دادند. نمونه خونی برای<br />تعیین مقدار سطوح سرمیBDNF درآغاز دوره تمرینی و 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی در هفته هشتم از هر دو گروه گرفته<br />شد. برای بررسی نرمال بودن توزیع دادهها از آزمون گلموگروف-اسمیرنوف و بررسی همگن بودن واریانس گروهها از آزمون لوین استفاده<br />شد. برای تجزیهوتحلیل اطالعات از روشهای آماری تی همبسته و مستقل در سطح معناداری )05/0≥P )استفاده شد.<br />نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که سطوح سرمیBDNF پس از هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال در مقایسه با تمریناینتروال افزایش<br />معناداری یافته است. بررسی اختالف بینگروهی نشان داد که بین پسآزمون گروه کنترل و تجربی اختالف معناداری وجود دارد<br />)036/0=P.)همچنیننتایج بررسیاختالف درونگروهینشان داد که بینپیشآزمون و پسآزمون گروه کنترل بعد از هشت هفته دویدن<br />اینتروال اختالف معناداری وجود نداشت )157/0=P،)در صورتی که در گروه تجربی این اختالف قابلمالحظه بود)011/0=P.)<br />نتیجهگیری: نتایج بهدست آمده از پژوهش نشان داد که انجام هشت هفته تمرین هیپوکسی اینتروال تاثیر مثبتی بر سطح سرمی<br />BDNF زنان فعال داشته است. در نتیجه از نظر زمان انجام تمرین بدنی، هزینه و نحوه اجرا جایگزین مناسبی برای تمرین در ارتفاع<br />و تمرین انسدادی میباشد. بنابراین توأم نمودن تمرینات ورزشی با هیپوکسی و بهدست آوردن نتایج مطلوب در مدت زمان کمتر<br />راهبرد مناسبی بهنظر میرسد.
تمرین اینتروال با روش تنفس آزاد,تمرین هیپوکسی اینتروال با روش کنترل تنفس,BDNF,زنان بزرگسال
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98905.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98905_b126b4775dce63982cb150bca3cc4f3b.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
مقایسه نقطه شکست ضربان قلب به روش Dmax.S با آستانه تهویهای در مردان غیرفعال
129
138
FA
مهدی
اسبرزاده
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
m_esbarzadeh67@yahoo.com
معرفت
سیاه کوهیان
0000-0002-2166-897x
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
m_siahkohian@uma.ac.ir
لطفعلی
بلبلی
0000-0002-7981-4343
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
l_bolboli@uma.ac.ir
هدف:هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین نقطه شکست ضربان قلب )HRDP )با استفاده از مدل کوتاه بیشترین فاصله )Dmax.S)<br />با دومین آستانه تهویهای )VT2 )بود.<br />روشها: بیست و یک نفر مرد غیرفعال داوطلب )با میانگین سن 31/1±9/19 سال، قد 3/5±4/173 سانتیمتر، وزن 9/8±9/67<br />کیلوگرم، اکسیژن مصرفی بیشینه 52/0±08/3 لیتر بر دقیقه( آزمون ورزشی فزاینده نوارگردان را تا رسیدن به واماندگی اجرا کردند.<br />برای تعیین HRDP ،ضربان قلب آزمودنیها بهوسیله دستگاه پوالر ثبت و با استفاده از برنامه رایانهای طراحیشده آنالیز شد. گازهای<br />تنفسی در طول آزمون فزاینده توسط دستگاه گاز آناالیزر اندازهگیری شد. از آزمون t وابسته، مدل گرافیکی بالند-آلتمن و روش<br />آماری همبستگی درونخوشهای (ICC (برای پردازش دادهها استفاده شد.<br />نتایج: HRDP در تمامی آزمودنیهای این پژوهش مشاهده شد. تفاوت معناداری بین متغیرهای ضربان قلب، اکسیژن مصرفی،<br />تهویه، حجم جاری و تواتر تنفسی مطابق با HRDP و VT2 وجود نداشت )05/0<P .)همچنین نتایج آزمون ICC و نمودارهای بالند-<br />آلتمن نشان داد که همگرایی باالیی بین ضربان قلب و اکسیژن مصرفی اندازهگیریشده در HRDP و VT2 وجود دارد.<br />نتیجهگیری: با توجه به نتایج این تحقیق، میتوان نتیجه گرفت که Dmax.S روش مطمئنی برای جانشینی روشهای تهاجمی،<br />پرهزینه و وقتگیر است. بنابراین، میتوان از روش Dmax.S برای تعیین آستانه بیهوازی در مردان جوان سالم استفاده کرد.
آستانه بی هوازی,نقطه شکست ضربان قلب,روش Dmax.S,دومین آستانه تهویه ای
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98908.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98908_c72ecb13c4de0fa02731d9ef49e69b71.pdf
دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی
نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی
2676-3710
2645-4041
11
1
2019
01
21
مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر وضعیت اکسیدان، آنتیاکسیدان و نیمرخ لیپیدی در دختران چاق
139
152
FA
مژگان
احمدی
0000-0002-2431-6953
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد یادگار امام خمینی )ره( شهر ری، دانشگاه آزاد اسالمی، تهران، ایران
mahmadi1376@gmail.com
آسیه
عباسی دلویی
0000-0003-0746-0299
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد آیت اهلل آملی، دانشگاه آزاد اسالمی ، آمل، ایران
abbasi.daloii@gmail.com
سعیده
شادمهری
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد یادگار امام خمینی )ره( شهر ری، دانشگاه آزاد اسالمی، تهران، ایران
saeedehsh61@gmail.com
ندا
آقایی بهمن بگلو
دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی واحد علی آباد کتول ، دانشگاه آزاد اسالمی ، علی آباد کتول، ایران
هدف: هدف از این تحقیق مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر وضعیت اکسیدان، آنتیاکسیدان و نیمرخ لیپیدی<br />در دختران چاق بود.<br />روشها: سی دختر چاق )سن 5±30 سال، قد 2±60/1 سانتیمتر و شاخص توده بدنی 33-31 کیلوگرم بر مجذور متر( انتخاب<br />و بهطور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی، مقاومتی و کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی، تمرین هوازی روی تردمیل با شدت<br />60 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره و تمرین مقاومتی با شدت 55 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه به مدت هشت هفته انجام دادند.<br />نمونههای خون آزمودنیها 48 ساعت قبل و بعد از پروتکل تمرینی و 12 ساعت ناشتایی جمعآوری شد. تحلیل دادهها با استفاده<br />از آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح 05/0≤P انجام شد.<br />نتایج: تمرین هوازی موجب کاهش معنیدار سطوح مالوندیآلدئید و افزایش معنیدار سوپراکسیددیسموتاز و ظرفیت<br />آنتیاکسیدانی تام پالسما در دختران چاق شد )05/0≤P )با اینوجود، بین اثر هشت هفته فعالیت هوازی و مقاومتی بر نیتریک<br />اکساید پالسما در دختران چاق تفاوت معناداری وجود نداشت )069/0=P .)<br />نتیجهگیری: بهنظر میرسد تمرین هوازی میتواند موجب ایجاد تغییرات قابلتوجه در دستگاه اکسایشی و ضداکسایشی بدن شود<br />و با تعدیل نیمرخ لیپیدی، خطر بیماری قلبی عروقی در افراد چاق را کاهش دهد.<br />واژههای کلیدی: تمرین، اکسیدان، آنتیاکسیدان، نیمرخ لیپیدی، دختران چاق.
تمرین,اکسیدان,آنتی اکسیدان,نیمرخ لیپیدی,دختران چاق
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98912.html
https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98912_9d484d1c5ad3aa4da68c205c821aa0c0.pdf