%0 Journal Article %T اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان جوان غیرفعال %J نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی %I دانشکده علوم ورزشی و تندرستی دانشگاه شهید بهشتی %Z 2676-3710 %A فروتن, یزدان %A بهپور, ناصر %A تادیبی, وحید %A دانشیار, سعید %D 2020 %\ 08/22/2020 %V 13 %N 1 %P 40-56 %! اثر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مردان جوان غیرفعال %K استقامت عضالنی %K استراحت فزاینده %K استراحت کاهنده %K ترکیب بدنی %K قدرت بیشینه %K هورمونهای آنابولیکی %R 10.52547/joeppa.13.1.40 %X هدف پژوهش: تمرینات قدرتی نظامند، با فواصل استراحتی مناسب تأثیرات زیادی بر بهبود سازگاری­های عصبی-عضلانی و هورمونی دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین تأثیر یک دوره تمرین قدرتی با فواصل استراحت متفاوت روی برخی ویژگی­های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در مردان غیرفعال سالم انجام شد.روش پژوهش: 30 مرد جوان غیرورزشکار(سن30/2±97/18سال، قد89/4±28/187سانتی­متر، وزن 35/1±94/68 کیلوگرم)  به صورت تصادفی در سه گروه تمرین قدرتی با استراحتی کاهنده(3دقیقه به 30 ثانیه)، تمرین قدرتی با استراحتی افزاینده(30ثانیه به 3 دقیقه) و تمرین قدرتی با استراحتی ثابت(3دقیقه)(گروه کنترل) تقسیم شدند.گروه­های تمرینی(با یک دوره بندی ویژه از نظر بار، شدت و فاصله استراحتی بین ست­ها) به مدت 9 هفته و 3 جلسه در هفته إجرا شد. برنامة تمرینات قدرتی شامل؛ (5 الی 8 ست با 3 الی 15 تکرار و باری معادل60 الی %90 یک تکرار بیشینه) به صورت مشترک اعمال شد و تنها تفاوت بین گروه­ها فاصله استراحتی اعمال شده بین ست­ها بود. ضمناً دو جلسه تمرین مکمل پلایومتریک (با شدت60%HR) در طول هفته اجرا شد. نمونه­های خونی قبل و بعد از 48 ساعت پس از دوره تمرین در ساعت10صبح درحالت ناشتا گرفته شدند و با استفاده از روش رادیوایمونوسی در آزمایشگاه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. دادهای پژوهش با استفاده از آزمون کوواریانس بررسی شدند. یافته­ها: نتایج نشان داد قدرتبیشینه، استقامت عضلانی و غلظت هورمون تستوسترون در هر سه گروه به طور معنی­داری افزایش یافت؛و تفاوت بین گروه­ها نیز معنی­دار بود اما درصد تغییرات همة آزمون­ها در گروه اول و دوم نسبت به گروه سوم بیشتر بود. همچنین بعد از جلسة تمرینی، غلظت هورمون­های رشد درصد چربی بدن و برخی شاخص های توده چربی بدن به طور معنی­داری به ترتیب افزایش و کاهش یافت؛ البته تفاوت بین گروه­ها معنی­دار نبود. بحث و نتیجه­گیری: نتیجه اینکه احتمالاً تمرین مقاومتی با فواصل استراحت فزاینده و کاهنده در مقایسه با فواصل استراحت ثابت، از اهمیت بیشتری برای افزایش قدرت بیشینه، استقامت عضلانی و برخی فاکتورهای بیوشیمایی و هورمونی برخوردار است.  %U https://joeppa.sbu.ac.ir/article_98979_cdbcf7628c6639493a8132fd732d7400.pdf